Nu ik toch bezig ben met fietsvakantiefoto's – da's het mooie van een weblog, de blogger kan zich ongebreideld uitleven en iedereen die altijd al een hekel had aan vakantiekiekjes van anderen kan direct afhaken – maar goed, nu ik toch bezig ben met vakantiefoto's, nog maar wat foto's van Landgoed Vilsteren, even buiten Ommen. Dit is de ultieme aanrader voor mensen die van zogenaamde natuurcampings houden. Er staat aan het begin van het terrein een bordje met de mededeling dat je maar gewoon ergens je tent moet neerzetten, de beheerder weet je wel te vinden om af te rekenen. Je staat echt middenin het bos.
En inderdaad, de beheerder weet je te vinden.
Het kampeerterrein is deel van een vrij toegankelijk landgoed dat veel groter is dan je aanvankelijk zou denken. Een typische vakantiefoto (ongeveer honderd meter van mijn tent genomen):
En nog maar een plaatje, met duidelijk idyllische kwaliteiten:
19 juli 2008
Dwingeloo
Misschien wel de Russischste torenspits in Nederland.
Het verhaal achter de torenspits:
"Toen de St. Nicolaaskerk werd gebouwd, reed elke dag de juffer van Batinghe voorbij. Ze lachte de bouwheer toe, waardoor die zijn gedachten niet meer bij zijn werk kon houden. De berekeningen en tekeningen van de nieuwe toren kwamen niet gereed. De Drost van Drenthe sprak met de heer van de Havezathe Batinghe en deze met zijn dochter. Zij wilde niemand anders dan de bouwmeester. Haar vader begreep dat en zond haar weg. Maar voor ze ging, reed ze nog eenmaal rond en toen de maan tussen de bomen scheen te hangen, zag zij de nieuwe torenspits voor zich. De juffer zag de bouwmeester aan het werk, stapte van haar paard en vertelde wat ze gezien had en hoe mooi het leek. Daarna ging ze op reis. De bouwmeester had die avond zijn ontwerp klaar. De Drost keurde het goed, ook al leek het in het geheel niet op iets dat in Drenthe gebruikelijk was. Een jaar ging voorbij en de Sint Nicolaaskerk had zijn bekroning. Toen de juffer voor de wijding terugkwam, zegende de Drost de beide jonge mensen zonder wie er niet zulk een schoon bouwwerk verrezen zou zijn"
Het verhaal achter de torenspits:
"Toen de St. Nicolaaskerk werd gebouwd, reed elke dag de juffer van Batinghe voorbij. Ze lachte de bouwheer toe, waardoor die zijn gedachten niet meer bij zijn werk kon houden. De berekeningen en tekeningen van de nieuwe toren kwamen niet gereed. De Drost van Drenthe sprak met de heer van de Havezathe Batinghe en deze met zijn dochter. Zij wilde niemand anders dan de bouwmeester. Haar vader begreep dat en zond haar weg. Maar voor ze ging, reed ze nog eenmaal rond en toen de maan tussen de bomen scheen te hangen, zag zij de nieuwe torenspits voor zich. De juffer zag de bouwmeester aan het werk, stapte van haar paard en vertelde wat ze gezien had en hoe mooi het leek. Daarna ging ze op reis. De bouwmeester had die avond zijn ontwerp klaar. De Drost keurde het goed, ook al leek het in het geheel niet op iets dat in Drenthe gebruikelijk was. Een jaar ging voorbij en de Sint Nicolaaskerk had zijn bekroning. Toen de juffer voor de wijding terugkwam, zegende de Drost de beide jonge mensen zonder wie er niet zulk een schoon bouwwerk verrezen zou zijn"
Lekker weg in eigen land
Stel je voor, je gaat lekker op weg met je fiets, tentje achterop, om een tijdje op de bonnefooi door het land te crossen. Een van de eerste wilde dieren die je ziet is dit:
Het beestje was zo'n anderhalve meter lang. Ik heb even wat gezocht op het internet en zo te zien gaat het om een ringslang. Op zich zijn die ongevaarlijk lees ik, maar het is toch niet erg uitnodigend om ergens waar je zoiets ziet je tent op te zetten. Dit was in de buurt van Bathmen (Overijssel), gewoon ergens op een fietspad in een bos.
Het beestje was zo'n anderhalve meter lang. Ik heb even wat gezocht op het internet en zo te zien gaat het om een ringslang. Op zich zijn die ongevaarlijk lees ik, maar het is toch niet erg uitnodigend om ergens waar je zoiets ziet je tent op te zetten. Dit was in de buurt van Bathmen (Overijssel), gewoon ergens op een fietspad in een bos.