31 december 2017
29 december 2017
Ferrotypie, circa 1910
Uit de eerder genoemde doos met oude familiefoto’s en verschillende andere documentjes: een kleine ferrotypie van circa 4x6 cm. Het is de enige ferrotypie in de doos dus een vreemde eend in de bijt. Gezien de andere foto’s vermoed ik dat het meisje mijn grootmoeder is, geboren in 1907 in Leiden. Ze ziet eruit als een jaar of drie, wat de foto ongeveer in 1910 plaatst. Bij het determineren heb ik gebruikgemaakt van het geweldige Handboek herkennen fotografische en fotomechanische procedés, waarin ook een paar andere eigenschappen worden beschreven van latere ferrotypieën. Daaruit blijkt dat 1910 een aardige schatting zou moeten zijn.
Het beeld is natuurlijk spiegelverkeerd, wat goed te zien is aan het bord waarop ‘bokking’ te koop wordt aangeboden. Ook is het contrast niet best. Al met al reden genoeg om wat moderne technologieën te gebruiken om de foto wat op te knappen.De foto wordt er heel wat beter van. Er komen ineens allerlei details naar voren en het is opvallend hoe scherp het beeld eigenlijk is, als je de krassen e.d. op het oppervlak een beetje wegdenkt. Over details gesproken:De volwassen dame met bontkraag aan de (nu) rechterkant. Als het de moeder van het meisje is, is het mijn overgrootmoeder. Ik zie niet veel familiegelijkenis maar dat is sowieso lastig. Ze kijkt wat nors maar dat doen mensen op een foto wel vaker.De twee meisjes op de achtergrond. Ze hebben min of meer dezelfde kleren aan maar misschien is het wat kort door de bocht om dan gelijk te stellen dat het een tweeling is. Het uitgestoken hoofd erachter is ook erg aardig, een detail dat ik op de fysieke foto gemist had.Het kleine meisje met een forse vette vingerafdruk over haar gezicht. Ik meen hier trouwens wel familietrekjes te herkennen maar het blijft lastig en volgens mij ook behoorlijk subjectief.Dit is natuurlijk een fraaie uitsnede. De krassen en vlekken hebben de werkelijkheid bijna volledig overgenomen. Wat resteert zijn de vage contouren van een vrouw die waarschijnlijk nooit had gedacht dat ze meer dan een eeuw later nog centraal op een foto terecht zou komen.
Dit artikel is onderdeel van een reeks. Meer lezen? Klik hier.
Het beeld is natuurlijk spiegelverkeerd, wat goed te zien is aan het bord waarop ‘bokking’ te koop wordt aangeboden. Ook is het contrast niet best. Al met al reden genoeg om wat moderne technologieën te gebruiken om de foto wat op te knappen.De foto wordt er heel wat beter van. Er komen ineens allerlei details naar voren en het is opvallend hoe scherp het beeld eigenlijk is, als je de krassen e.d. op het oppervlak een beetje wegdenkt. Over details gesproken:De volwassen dame met bontkraag aan de (nu) rechterkant. Als het de moeder van het meisje is, is het mijn overgrootmoeder. Ik zie niet veel familiegelijkenis maar dat is sowieso lastig. Ze kijkt wat nors maar dat doen mensen op een foto wel vaker.De twee meisjes op de achtergrond. Ze hebben min of meer dezelfde kleren aan maar misschien is het wat kort door de bocht om dan gelijk te stellen dat het een tweeling is. Het uitgestoken hoofd erachter is ook erg aardig, een detail dat ik op de fysieke foto gemist had.Het kleine meisje met een forse vette vingerafdruk over haar gezicht. Ik meen hier trouwens wel familietrekjes te herkennen maar het blijft lastig en volgens mij ook behoorlijk subjectief.Dit is natuurlijk een fraaie uitsnede. De krassen en vlekken hebben de werkelijkheid bijna volledig overgenomen. Wat resteert zijn de vage contouren van een vrouw die waarschijnlijk nooit had gedacht dat ze meer dan een eeuw later nog centraal op een foto terecht zou komen.
Dit artikel is onderdeel van een reeks. Meer lezen? Klik hier.
28 december 2017
De Tijd gaat voor-bij
“Ik hoor de klok gaan. De Tijd gaat voor-bij. De afbeelding van een vrouwenhoofd met ledige oogen ligt voor Eeuwig zwijgend, het gelaat naar boven, nabij mij.”
(Dinsdag, 28 December 1897, ochtend)
Uit:
Het leven van Frank Rozelaar – Lodewijk van Deyssel
(Dinsdag, 28 December 1897, ochtend)
Uit:
Het leven van Frank Rozelaar – Lodewijk van Deyssel
Voigtländer VF 135 + Rollei Retro 400S
Ik had deze film al eens eerder gebruikt (zie hier) en toen bleken de resultaten al niet best te zijn. Deze keer niet veel beter dus. Als we het aardig stellen: ik ben niet de doelgroep voor deze film.
27 december 2017
Nederlandsch Leger des Heils - Lustrumfeest 1921-1941
Het is een raar iets. Als er een familielid overlijdt en het is het laatste lid van een gezin, dan kunnen de nabestaanden allerlei zaken vinden die ze niet kennen, ook van generaties daarvoor. Oude foto’s waarvan je vermoedt dat het familieleden zijn, of grootouders op jonge leeftijd. Of zoiets als hierboven. Tegenwoordig zouden we dat een flyer noemen denk ik.
Mijn grootouders van moederskant waren lid van het Nederlandsch Leger des Heils, niet te verwarren met het oorspronkelijke Leger des Heils. Op Wikipedia wordt dat goed uitgelegd. We zien fraaie portretten van Gustaaf Maste en zijn vrouw (die zullen we hier op dit blog nog vaker zien waarschijnlijk) en van Kolonel G.J. Kerkhoven.
Het Nederlandsch Leger des Heils was niet verboden tijdens de Tweede Wereldoorlog, dus dit strooibiljet (ongeveer A5) kon gewoon worden verspreid in 1941. Overigens is het wat lastig dat er in dat tijdsgewricht gesproken wordt over ’t Zwart en ’t wit en ’t rood, maar dat is natuurlijk gepraat achteraf.
Mijn grootouders van moederskant waren lid van het Nederlandsch Leger des Heils, niet te verwarren met het oorspronkelijke Leger des Heils. Op Wikipedia wordt dat goed uitgelegd. We zien fraaie portretten van Gustaaf Maste en zijn vrouw (die zullen we hier op dit blog nog vaker zien waarschijnlijk) en van Kolonel G.J. Kerkhoven.
Het Nederlandsch Leger des Heils was niet verboden tijdens de Tweede Wereldoorlog, dus dit strooibiljet (ongeveer A5) kon gewoon worden verspreid in 1941. Overigens is het wat lastig dat er in dat tijdsgewricht gesproken wordt over ’t Zwart en ’t wit en ’t rood, maar dat is natuurlijk gepraat achteraf.
26 december 2017
Pre-test Agfa Silette-LK
Even een snelle test van een tweedehands Agfa Silette LK.
Film: Revolog Kolor, niet de ideale film om een camera te testen maar de uitkomsten zijn verrassend goed. Tetenal Colortec C-41. Later meer.
Film: Revolog Kolor, niet de ideale film om een camera te testen maar de uitkomsten zijn verrassend goed. Tetenal Colortec C-41. Later meer.