De 3 e van het keizerlijk paleis,
15 km, 1 uur, 24 minuten,
24 laatste dag van harte en warm vandaag.
Overdag werd het huis verplaatst
door de warmte van het huis.
Goedenavond, rafi.
Dat is een goede dag voor het toernooi.
De lopers waren klein.
Is het de meest langzame start
van de dag dan de gewone zondag?
Het schema werd vertraagd door de trein,
en begon te laat te komen.
De tijd is te laat vandaag, dus ik ben rond
3 rondjes. 1 rondjes, 28 minuten.
2 rondjes, 28 minuten.
3 rondjes, 28 minuten.
Het is een warme avond.
Het lichaam is nog steeds warm en makkelijk.
Maar het is nog steeds het einde van januari.
De kou van februari zal nog steeds moeilijk worden.
Het is niet alleen een koude,
maar hij wordt niet gebruikt in de douche,
een douche nemen,
en het diner is voor kanda station, tokio,
en kaomangai.
Gebraden kip en kip bouillon
geserveerd met kip bouillon.
En een beetje pittige bonen salade.
Het bier is western en singh.
Veel kip, genoeg.
Facebook-poëzie van de bovenste plank: de automatische vertaling van een Japans Facebook-bericht. Smaakt naar meer.
01 februari 2017
L'ecole Mochtar, le Cameroun
Na een speurtocht van paar weken in de archieven van Jacques Toussele (overzicht van inmiddels flink wat blogartikelen hier) is daar ineens Box 83. Deze box heeft het mysterieuze opschrift "20/1/93 Supplementaire de l'ecole Mochtar".
Een zoekactie naar Mochtar levert vooralsnog alleen een lijstje Indonesische achternamen op (Wikipedia). Googlen op +mochtar +cameroun of +mochtar +cameroon levert geen resultaten op. En de foto’s ... tja, de foto’s zijn uiteenlopend, zoals elke in box van Studio Jacques Toussele.
De enige foto’s die nog iets met een school van doen zouden kunnen hebben, lijken deze te zijn:
Voor het overige lijkt l'ecole Mochtar ofwel simpelweg nooit op het internet genoemd te zijn (wat tegenwoordig toch wel ongeloofwaardig is) ofwel in de mist der tijd verdwenen te zijn. Er kan natuurlijk gewoon sprake zijn van een spelfout, maar dat dat zou wel erg flauw zijn.
“Jacques Toussele commissioned portraits of people from Mbouda, West Cameroon. Many of the photos are of individuals for Identity Cards and other administrative pruposes but also recreataional, family groups etc. The archives represent a record of life in this area in the 1970s and 1980s.
The aim of the project was to help protect the personal photographic archives of Mr J Toussele, a Cameroonian photographer in the town of Mbouda, Western Region, Cameroon. The archives represent a record of life in this area over the past thirty years. Before the project began they were in a poor state of preservation.
The economic basis for professional black and white photography in Cameroon disappeared in 1998 with the introduction of new identity cards. They were issued with instant photographs, removing the need for ‘passport photographs’. These had been the main work of rural photographers who could process and print the film without needing access to electricity. A small supporting industry of photographers, such as have been celebrated in exhibitions e.g. of the work of Seidou Keita, has effectively been destroyed by computerisation of the identity cards and the arrival of cheaper colour 35mm processing in the cities. One such studio photographer is Jacques Toussele, with a collection of some 20,000 negatives.”
EAP054/1: Archiving a Cameroonian photographic studio
Een zoekactie naar Mochtar levert vooralsnog alleen een lijstje Indonesische achternamen op (Wikipedia). Googlen op +mochtar +cameroun of +mochtar +cameroon levert geen resultaten op. En de foto’s ... tja, de foto’s zijn uiteenlopend, zoals elke in box van Studio Jacques Toussele.
De enige foto’s die nog iets met een school van doen zouden kunnen hebben, lijken deze te zijn:
Voor het overige lijkt l'ecole Mochtar ofwel simpelweg nooit op het internet genoemd te zijn (wat tegenwoordig toch wel ongeloofwaardig is) ofwel in de mist der tijd verdwenen te zijn. Er kan natuurlijk gewoon sprake zijn van een spelfout, maar dat dat zou wel erg flauw zijn.
“Jacques Toussele commissioned portraits of people from Mbouda, West Cameroon. Many of the photos are of individuals for Identity Cards and other administrative pruposes but also recreataional, family groups etc. The archives represent a record of life in this area in the 1970s and 1980s.
The aim of the project was to help protect the personal photographic archives of Mr J Toussele, a Cameroonian photographer in the town of Mbouda, Western Region, Cameroon. The archives represent a record of life in this area over the past thirty years. Before the project began they were in a poor state of preservation.
The economic basis for professional black and white photography in Cameroon disappeared in 1998 with the introduction of new identity cards. They were issued with instant photographs, removing the need for ‘passport photographs’. These had been the main work of rural photographers who could process and print the film without needing access to electricity. A small supporting industry of photographers, such as have been celebrated in exhibitions e.g. of the work of Seidou Keita, has effectively been destroyed by computerisation of the identity cards and the arrival of cheaper colour 35mm processing in the cities. One such studio photographer is Jacques Toussele, with a collection of some 20,000 negatives.”
EAP054/1: Archiving a Cameroonian photographic studio
Taser: Tom Swift and His Electric Rifle
“De politie begint volgende week in Rotterdam, Zwolle en Amersfoort een proef van een jaar met het gebruik van een stroomstootwapen. Ruim 300 agenten krijgen een training in het gebruik van een taser op uitgaansavonden.”
Een uitgelezen moment voor de podcast “Tom Swift and His Electric Rifle”, vernoemd naar de fictieve figuur waaraan de taser zijn naam te danken heeft. De podcast van 99% Invisible, en een zeer uitgebreide beschrijving daarvan, zijn te vinden op 99percentinvisible.org. In de podcast worden de achtergronden, mogelijkheden en risico’s van de taser besproken door mensen die jarenlange ervaring met het apparaat hebben.
Vooral die risico’s zou je niet moeten onderschatten. De uitsmijter onder aan deze pagina is veelzeggend.
“A 2016 Department of Justice report found that in Baltimore, Maryland, police use of Tasers was often ‘unnecessary and unreasonable.’ Additionally, The Baltimore Sun found that people were sometimes being tasered for longer than the 15 second limit that Taser International recommends. In one case a black man named Anthony Howard was tasered nine times for a total of 37 seconds by Montgomery County Police. He stopped breathing and died shortly afterward. Video of the incident shows that when Howard was first tasered, he was standing still, holding a child’s scooter. After he dropped the scooter and fell, officers continued to shock him.”
Genoemd rapport is uit 2016, dus actueler kun je het haast niet hebben. Zoals gezegd, een mooi moment om in 22 minuten en 8 seconden even snel wat achtergrondinfo op te doen. Dan kunnen we tenminste niet zeggen dat we het niet geweten hebben ...
Een uitgelezen moment voor de podcast “Tom Swift and His Electric Rifle”, vernoemd naar de fictieve figuur waaraan de taser zijn naam te danken heeft. De podcast van 99% Invisible, en een zeer uitgebreide beschrijving daarvan, zijn te vinden op 99percentinvisible.org. In de podcast worden de achtergronden, mogelijkheden en risico’s van de taser besproken door mensen die jarenlange ervaring met het apparaat hebben.
Vooral die risico’s zou je niet moeten onderschatten. De uitsmijter onder aan deze pagina is veelzeggend.
“A 2016 Department of Justice report found that in Baltimore, Maryland, police use of Tasers was often ‘unnecessary and unreasonable.’ Additionally, The Baltimore Sun found that people were sometimes being tasered for longer than the 15 second limit that Taser International recommends. In one case a black man named Anthony Howard was tasered nine times for a total of 37 seconds by Montgomery County Police. He stopped breathing and died shortly afterward. Video of the incident shows that when Howard was first tasered, he was standing still, holding a child’s scooter. After he dropped the scooter and fell, officers continued to shock him.”
Genoemd rapport is uit 2016, dus actueler kun je het haast niet hebben. Zoals gezegd, een mooi moment om in 22 minuten en 8 seconden even snel wat achtergrondinfo op te doen. Dan kunnen we tenminste niet zeggen dat we het niet geweten hebben ...