31 augustus 2018
Opknapbeurt
Het hek rond het grafmonument voor Frans Karel Jan Pliester lijkt een opknapbeurt te krijgen. NH Begraafplaats, Babberischeweg 25, Zevenaar, 31 augustus 2018. Zie ook hier.
29 augustus 2018
28 augustus 2018
Drager Meurtant: De Dame en de Beer (detail)
34 x 22 x 10 cm, © 2015, prijs op aanvraag
Ruimtelijk | Beelden | Mixed Media
Getoond op Nu, de nieuwe vorm van het verleden / Jetzt, die neue Form der Vergangenheit
De Dame en de Beer
"Sommige ontmoetingen zijn onverwacht / en het is beter te doen / alsof ze niet plaats vonden."
Ruimtelijk | Beelden | Mixed Media
Getoond op Nu, de nieuwe vorm van het verleden / Jetzt, die neue Form der Vergangenheit
De Dame en de Beer
"Sommige ontmoetingen zijn onverwacht / en het is beter te doen / alsof ze niet plaats vonden."
27 augustus 2018
Touch Movements
33 tracks - 78:59
57 full color photographs
Limited edition of 1000
Music: Various artists, touch
Art direction, photography, text: Jon Wozencroft
Printed by Optimal Media GmbH
In a 24/7 world there is no greater challenge than “to be in command of one’s own time”. Is it true that the ability to download anything, at any moment, constitutes freedom? Has the ‘value’ of music, art and design been stripped bare? “I Google, therefore I am”...
Touch MOVEMENTS has been compiled over the course of 3 years. It is a response to many requests for Touch to publish a fuller account of Jon Wozencroft’s photography for the cover art of the project. The book follows the music, which was compiled step-by-step, like a jigsaw – there was not an “open call” to the artists, rather a sequential development which gives the CD a special narrative quality. And since our last Touch 30 compilation in 2012, the accuracy of the music has grown and rises to the challenge of what sound can do to transform perceptions about the immediate emotion of musical work and... more
released December 11, 2017
Fotograficamarkt door een paarse bril
Nog maar wat foto’s die zijn gemaakt met LomoChrome Purple XR 100-400, deze keer met een Canon EOS 500. De plaatjes zijn geschoten tijdens de Fotograficamarkt 2018 in Doesburg, waar onder andere de man te zien was met de langste monopod ooit in het wild gesignaleerd. De foto hieronder is een toegift, gewoon omdat ’ie leuk is.Zie ook "De kleur paars is magisch, mystiek en wreed"
Diana van de Fotograficamarkt
De foto’s hierboven komen van een oude 120-filmrol die is aangetroffen in een tweedehands gekochte Diana+-camera. Fotograficamarkt, Doesburg, 19 augustus 2018. De foto hieronder, ook niet best, is gemaakt om de rol vol te maken.
En zo ziet ’ie eruit. Onweerstaanbaar kleurtje en aangeschaft voor een prikkie. Die kleur (dat model) heeft vast een mooie naam, maar om die te vinden is een tweede.
En zo ziet ’ie eruit. Onweerstaanbaar kleurtje en aangeschaft voor een prikkie. Die kleur (dat model) heeft vast een mooie naam, maar om die te vinden is een tweede.
26 augustus 2018
24 augustus 2018
23 augustus 2018
Schuldig bouwwerk
Sigurd Wilhelm Adolf Arnold Christoph Frank von Ilsemann (Lüneburg, 19 februari 1884 - Doorn, 6 juni 1952) was een Duitse officier en werd vooral bekend als de vleugeladjudant van de in Nederland in ballingschap verblijvende voormalige keizer Wilhelm II.
Ilsemann was lid van de familie Von Ilsemann en een zoon van een Pruisische luitenant-generaal Karl Georg Hartwig Richard Ilsemann (1856-1930), die in 1908 werd verheven in de Pruisische adelstand, en Thekla Freiin von Hammerstein-Equord (1858-1920). Hij werd officier in de Eerste Wereldoorlog, vocht daarin onder andere in Champagne-Ardenne in 1916 en was laatstelijk kapitein. In 1918 werd hij toegevoegd aan de staf van de toenmalige keizer en vertrok met deze in ballingschap naar Nederland. Dat betekende eerst een verblijf op Kasteel Amerongen van anderhalf jaar; hij diende na aankoop door de keizer van Huis Doorn als adjudant in die laatste gemeente. Tot aan het overlijden van de keizer bleef Ilsemann diens adjudant. Daarna woonde hij op kasteel Amerongen, het bezit van de familie van zijn vrouw.
Ilsemann hield dagboeken bij die inzicht geven in het post-keizerlijke tijdperk van Willem II. Delen uit deze dagboeken werden eind jaren 1960 eerst in het Duits gepubliceerd, daarna in Nederlandse vertaling.
Ilsemann leerde op Amerongen zijn latere vrouw kennen, Elizabeth gravin van Aldenburg Bentinck (1892-1971), dochter van de heer van Amerongen. Hij trouwde met haar in 1920; daarmee trouwde Ilsemann ver boven zijn stand daar zijn vrouw tot de zogenaamde hoge adel behoorde en ebenbürtig was aan leden van regerende vorstenhuizen, terwijl hijzelf tot de lage, ongetitelde en zeer recente adel behoorde. Tussen 1921 en 1929 werden hun drie zonen geboren; een zoon van de jongste van de drie werd in 1995 ingelijfd in de Nederlandse adel en zo stamvader van het Nederlandse adellijke geslacht Von Ilsemann. In 1952, op 68-jarige leeftijd, pleegde Von Ilsemann zelfmoord in het poortgebouw van Huis Doorn.
(Tekstfragment: Wikiwand)Oorspronkelijke afbeelding uit Het vrije volk: democratisch-socialistisch dagblad, 03-10-1969. De tekst onder de foto luidt: “In 1929 vierde ex-keizer Wilhelm zijn 70ste verjaardag op Huis Doorn temidden van zijn adjudanten. geheel rechts de jonge kapitein von Ilsemann, schrijver van een onthullend boek.”
Zie ook Andere tijden - Adjudant van de keizer
Ilsemann was lid van de familie Von Ilsemann en een zoon van een Pruisische luitenant-generaal Karl Georg Hartwig Richard Ilsemann (1856-1930), die in 1908 werd verheven in de Pruisische adelstand, en Thekla Freiin von Hammerstein-Equord (1858-1920). Hij werd officier in de Eerste Wereldoorlog, vocht daarin onder andere in Champagne-Ardenne in 1916 en was laatstelijk kapitein. In 1918 werd hij toegevoegd aan de staf van de toenmalige keizer en vertrok met deze in ballingschap naar Nederland. Dat betekende eerst een verblijf op Kasteel Amerongen van anderhalf jaar; hij diende na aankoop door de keizer van Huis Doorn als adjudant in die laatste gemeente. Tot aan het overlijden van de keizer bleef Ilsemann diens adjudant. Daarna woonde hij op kasteel Amerongen, het bezit van de familie van zijn vrouw.
Ilsemann hield dagboeken bij die inzicht geven in het post-keizerlijke tijdperk van Willem II. Delen uit deze dagboeken werden eind jaren 1960 eerst in het Duits gepubliceerd, daarna in Nederlandse vertaling.
Ilsemann leerde op Amerongen zijn latere vrouw kennen, Elizabeth gravin van Aldenburg Bentinck (1892-1971), dochter van de heer van Amerongen. Hij trouwde met haar in 1920; daarmee trouwde Ilsemann ver boven zijn stand daar zijn vrouw tot de zogenaamde hoge adel behoorde en ebenbürtig was aan leden van regerende vorstenhuizen, terwijl hijzelf tot de lage, ongetitelde en zeer recente adel behoorde. Tussen 1921 en 1929 werden hun drie zonen geboren; een zoon van de jongste van de drie werd in 1995 ingelijfd in de Nederlandse adel en zo stamvader van het Nederlandse adellijke geslacht Von Ilsemann. In 1952, op 68-jarige leeftijd, pleegde Von Ilsemann zelfmoord in het poortgebouw van Huis Doorn.
(Tekstfragment: Wikiwand)Oorspronkelijke afbeelding uit Het vrije volk: democratisch-socialistisch dagblad, 03-10-1969. De tekst onder de foto luidt: “In 1929 vierde ex-keizer Wilhelm zijn 70ste verjaardag op Huis Doorn temidden van zijn adjudanten. geheel rechts de jonge kapitein von Ilsemann, schrijver van een onthullend boek.”
Zie ook Andere tijden - Adjudant van de keizer