Verdraaide elementen

“Het spreekt voor zich dat we niet alleen een kunstwerk kunnen verbeteren of verschillende fragmenten van verouderde werken opnieuw kunnen samenvoegen tot een nieuw kunstwerk, maar dat we ook nog de betekenis van die fragmenten kunnen wijzigen en naar eigen goeddunken manipuleren hetgeen idioten hardnekkig citaten blijven noemen.
Dergelijke parodiërende methoden zijn vaak gebruikt om komische effekten op te roepen. Maar het komische voert tegenstellingen op als een gegeven, als een stand van zaken. Onder de huidige omstandigheden, waarin de literaire stand van zaken ons even vreemd voorkomt als het tijdperk van de rendieren, brengen tegenstellingen ons niet meer aan het lachen. We moeten ons dus een beeld vormen van een parodiërend-serieus stadium waar de opeenstapeling van verdraaide elementen tot doel heeft een bepaalde verhevenheid uit te drukken en er niet in het minst op uit is verontwaardiging of hilariteit op te wekken. We willen niet de schijn wekken van originaliteit, maar daarentegen uitdrukking geven aan onze onverschilligheid tegenover het betekenisloos geworden en vergeten oorspronkelijk werk.”

Guy-Ernest Debord en Gil J. Wolman
Les Lèvres Nues nr. 8, mei 1956

Uit:
Rue Sauvage
Een keuze uit het werk van de situationisten
Samengesteld, vertaald en ingeleid door René Sanders
Uitgeverij Spreeuw/Tzara, Utrecht 1992
ISBN Rue Sauvage: 90-74820-01-8