Gimbornhof, Zevenaar. Aangelegd door Max Th. von Gimborn (Emmerich, 28 maart 1872 - Doorn, 23 oktober 1964). Zie de foto onderin.
Sinds enige tijd kent het park vier ingangen. Ingang 1 en 3 zijn de oude, oorspronkelijke ‘officiële’ ingangen. De recentelijk aangelegde ingang 2 splitst zich direct aan de rand van het park. Deze ingang is aangelegd om het park ‘opener’ te maken. “Dit bevordert het gevoel van veiligheid in het park en nodigt daardoor meer uit tot een bezoek aan de Gimbornhof.” (Bron.) Het resultaat is vooralsnog dat er meer honden in het park worden uitgelaten en dat er relatief meer door het park wordt gefietst in plaats van gewandeld. Voor sommige mensen zal dit het gevoel van veiligheid geenszins bevorderen.
Vergeleken met de andere ingangen is 2 erg open en onaantrekkelijk en deze ingang kan dus door esthetisch ingestelde mensen het best gemeden worden. Ingang 4 is waarschijnlijk een niet-officiële ingang want onverhard. Deze ingang is gesitueerd aan het einde van een anderszins doodlopend pad dat rechts van de ingang van het Juvenaat langs dit gebouw loopt. Qua uitstraling is deze ingang het meest aantrekkelijk maar aangezien hij zoals gezegd onverhard is, kan het er behoorlijk modderig zijn. De modder wordt geregeld aangevuld met uitwerpselen van honden, wat de charme enigszins ondergraaft.
Artefact van vooralsnog onbekende herkomst. Het zou om een sokkel kunnen gaan.
Restanten van een oude stenen brug. Inmiddels is het park voorzien van een groot aantal metalen bruggen. Overigens staat het water in het hele park al lange tijd zo laag dat bijna alle watergangen zijn opgedroogd. Hierdoor kunnen de bruggen wat wonderlijk overkomen.
Bankje met afvalbak. Mogelijk is de bank aanvankelijk aan de rand van het pad geplaatst geweest maar achter de bank langs is een olifantenpaadje ontstaan (misschien omdat de bank toch enigszins in de weg stond). Het resultaat is nu (situatie november 2019) dat het bankje midden in het pad lijkt te staan. Het lijkt waarschijnlijk dat de plaatsing van de bank oorspronkelijk achter een tekentafel is bedacht, zonder daadwerkelijk inzicht in de feitelijke situatie.
De opvallende boom op de achtergrond is een Turkse hazelaar (Corylus colurna) en wordt door sommige mensen in de stad de ‘moederboom’ genoemd. Deze boom lijkt een geliefd onderwerp voor plaatselijke fotografen.
Met verf aangebrachte swastika op een boom direct langs het pad dat loopt van ingang 3 naar uitgang 4. Dit hoeft niet per se inzicht te geven in het publiek dat het park frequenteert.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten