Įskaita. Medicinos profesorius A. Urbonas. KMI. Irena Giedraitienė

Irena Giedraitiene, via Lietuvos muzieju kolekcijos

Hipstamatic: Lui + Djamma

De weg is bestendig daadloos, nochtans blijft niets ongedaan

De weg. Taoïstisch wandelen met A.L. Snijders

AFdH i.s.m. Wintertuin

ISBN 978 94 93 183 29 2

afdh.nl: 

Op 7 juni 2021 overleed schrijver A.L. Snijders. Enkele maanden later vroeg de literaire organisatie Wintertuin aan AFdH curator te worden van een wandeling langs verhalen van A.L. Snijders, op posters in abri’s in de Nijmeegse binnenstad. Ondergetekende [Paul Abels] selecteerde en redigeerde twintig stukken, Jos Lenkens van Wintertuin gaf de affiches voor de abri’s vorm, Martien Frijns deed de boekverzorging van De weg.

Voordat ik dit boek kocht, had ik maar weinig van A.L. Snijders gelezen, zo’n omissie die je wel eens kunt hebben in het leven. Maar na het lezen van deze teksten heb ik alsnog ales van Snijders gelezen wat ik te pakken kon krijgen. Dit boek zelf is bovendien een genot om te lezen, mede dankzij de prachtige uitvoering: een onbedekte rug met (voor zover ik weet) een koptische binding. Hierdoor valt het boek vanzelf gemakkelijk helemaal open. Voor de liefhebbers zijn op het moment van schrijven nog enkele exemplaren verkrijgbaar via de hierboven gelinkte site.

Skverelyje (1979), Milda Drazdauskaitė

Milda Drazdauskaite, via Lietuvos muzieju kolekcijos

We know these things to be mere trifles

The Spectator; with Biographical and Critical Preface, and Explanatory Notes. 

In Four Volumes. Vol. II. 

London; Routledge, Warne, and Routledge, 

Farrington Street; 

and 56, Walker Street, New York. 

1860.

Waar mijn oog op viel: 

No. 239. TUESDAY, DECEMBER 4, 1711. (pag. 267) 

The universities of Europe, for many years, carried on their debates by syllogism, insomuch that we see the knowledge of several centuries laid out into objections and answers, and all the good sense of the age cut and minced into almost an infinitude of distinctions. 

When our universities found there was no end of wrangling this way, they invented a kind of argument, which is not reducible to any mood or figure in Aristotle. It was called the Argumentum Basilinum (others write it Bacilinum or Baculinum), which is pretty well expressed in our English word club‑law. When they were not able to refute their antagonist, they knocked him down.

The Spectator (Wikipedia)

Verjaardagscadeau van een onbekende

Corpus Sadhana 

I give thanks to my body and I praise my body. 

Body that aches, body that breaks, 

adorned with the Samsaric jewels. 

Unto this body, not enemy, but auspicious 

companion, 

cherished vessel of this one rare human 

experience, 

I give now offerings of loving kindness, 

equanimity, fearsome resolve: 

May I perpetuate this practice of praise 

for my body (faltering, petulant soma, yes) 

as it in turn strives and gives life unceasingly 

til death does ask our clasped hands apart. 

I give thanks to my body and I praise my body. 

Body that bears, body that wears, 

earthen cage, aching temple, precious gift.

Op deze dag, een persoonlijke mijlpaal, post ik een prachtige tekst die ik een paar dagen geleden aantrof op Reddit, van gebruiker Ambitious_Put2775.