07 december 2018

Io, de doos met gezichtjes

Er zijn verschillende mensen die zich bezighouden met de zogenaamde ‘ware kleuren’ van Io, de maan die van alle grote manen van Jupiter het dichtst rond de planeet cirkelt en daarom ook wel Jupiter I wordt genoemd. De maan heeft actieve vulkanen en dat is terug te zien in het oppervlak. De wetenschappelijk onderbouwde inkleuringen leveren verrassende beelden (en verschillen) op.
Foto 1: NASA/JPL/UA/inkleuring: Jason Perry (bron)
Foto 2: NASA/zwartwitfoto’s afkomstig van Voyager 1 (bron)
Foto 3: NASA/inkleuring: Björn Jónsson (bron)
Foto 4: NASA/JPL/UA (bron)

Io's color, Björn Jónsson
Exposing Io's true colors, Jason Perry
PIA02308: Global image of Io (true color), NASA Jet Propulsion Laboratory (JPL)

Bennu, de kubistische asteroïde

Op 2 november jl. is het de ruimtesonde OSIRIS-REx gelukt om in iets meer dan 4 uur tijd een volledig beeld van de asteroïde Bennu te fotograferen. Op basis daarvan is de animatie hierboven gemaakt. De losse foto’s zie je hieronder. Alle foto’s via planetary.org, courtesy van NASA/GSFC/UA/Phil Stooke.
‘101955 Bennu’, die qua uiterlijk afkomstig lijkt uit Bizarro World, dwaalt al een tijdje door het universum, zie Wikipedia voor het hele verhaal. Zie ook de "Goldstone Delay-Doppler Images of 1999 RQ36":
Ook interessant is de zgn. compilatie van radarbeelden van Bennu naast een 3D-model (bron).
Op de pagina The Sky Live tot slot is de actuele baan van Bennu te volgen (onder Asteroid 101955 Bennu (1999 RQ36) Orbit Diagram). Hieronder de positie op 7 december 2018.



Totaal geen reactie

Totaal geen reactie
Totaal geen reactie
Totaal geen reactie
Totaal geen reactie
Totaal geen reactie
Totaal geen reactie
Het is een raar iets als je na een periode van meer dan dertig jaar ineens een album als Abacab van Genesis terughoort. Ik weet dat ik het toentertijd niet echt een geweldig album vond, en als Genesis-adept van het eerste uur was ik waarschijnlijk niet de enige. Toch moet ik het genoeg gedraaid hebben: ik kende alle nummers nog uit m'n hoofd.

Wat toen niet opviel maar nu wel zijn de emoties die voorman Collins en consorten in hun geweld van blazers en drums hebben weten te verstoppen. De teksten lijken te druipen van de eenzaamheid, verbroken contact, melancholie. “There’s no reply at all”, “Searching for a clue”, “I wish that I could really tell you all the things that happened to me” en (maar dat is persoonlijker) “I'm back in the sea”. En zoals je wel vaker hebt als je na jaren weer muziek ‘van toen’ terughoort, komen er ook bij flarden allerlei halfvergeten emoties ‘van toen’ even de kop opsteken. Of zou het gewoon aan de decembermaand liggen?

Alle foto’s: Zevenaar, 6 december 2018 zo tussen 7 en 8 uur ’s ochtends, gemaakt met de Provoke-app op iPhone, instelling LPAN.