Interessant is natuurlijk het woord teenpluizertje, hier zo te zien gespeld als toonpluyzertje. Het woord is alleen nog te vinden in Nederduitsch taalkundig woordenboek (1) en het Nieuw groot woordenboek der Nederlandsche taal (2), en een paar antieke tweetalige woordenboeken, waarin overigens in geen van de gevallen een vertaling is opgenomen, alleen een beschrijving.
(1) de kunstnaam van een beeld, dat uit de oudheid overgebleven is
(2) o, kunstnaam van een beeld, dat, uit de oudheid tot ons gekomen, iemand voorstelt, welke het vuil tusschen zijne tenen wegneemt
Ik kan al direct melden dat ik een groot voorstander ben van de herwaardering en herinvoering van dit woord.
Zie ook het gedicht Op het Kabinet der Statuën van Wybrandus de Geest uit 1731.
