Vanmorgen bij de Iraanse winkel om de hoek een doos gaz gekocht, een soort nougat van pistachenoten. Een andere klant in de winkel: "Dat is lekker hè? Komt oorspronkelijk uit Isfahan. Bent u daar wel eens geweest? Dat is mooi, daar moet u echt eens naartoe."
Eerst nog maar eens even over nadenken.
==
DE TUINMAN EN DE DOOD
Een Perzisch Edelman:
Van morgen ijlt mijn tuinman, wit van schrik,
Mijn woning in: "Heer, Heer, één ogenblik!
Ginds, in de rooshof, snoeide ik loot na loot,
Toen keek ik achter mij. Daar stond de Dood.
Ik schrok, en haastte mij langs de andere kant,
Maar zag nog juist de dreiging van zijn hand.
Meester, uw paard, en laat mij spoorslags gaan,
Voor de avond nog bereik ik Ispahaan!" -
Van middag (lang reeds was hij heengespoed)
Heb ik in 't cederpark de Dood ontmoet.
"Waarom," zo vraag ik, want hij wacht en zwijgt,
"Hebt gij van morgen vroeg mijn knecht gedreigd?"
Glimlachend antwoordt hij: "Geen dreiging was 't,
Waarvoor uw tuinman vlood. Ik was verrast,
Toen 'k 's morgens hier nog stil aan 't werk zag staan,
Die 'k 's avonds halen moest in Ispahaan."
Uit: Verzameld Werk van P.N. van Eyck (1887-1954)
