Portret van een onbekende vrouw
De dame op deze foto is netjes voor de gelegenheid gekleed en heeft een vrij serieuze uitstraling. De kleding en oorbellen getuigen van goede smaak: niet uitbundig, precies goed. De foto heeft een ovale lichte rand die vooral aan de onderkant duidelijk zichtbaar is. Dit kan goed werken bij dit soort portretten: de vrouw lijkt als het ware uit een nevel tevoorschijn te komen.
Onder de foto staat de naam van de fotostudio:
Leopold Sess, Wien
Op de achterzijde zien we links onder een baldakijn een wapenschildje met de letters LS, een smal banier met de tekst Fotograf. Atelier en daaronder drie zegels die waarschijnlijk goedkeuringen van instanties inhielden. De lettertjes in de zegels zijn erg klein; alleen de tekst Landwirtschaft in Wien valt te ontcijferen. Rechts van deze complexe afbeelding staat de tekst:
Fotograf. Atelier Leopold Sess
XV. Mariahilferstrasse 149
(Eingang: Haidmannsgasse 10.)
Die Platten bleiben für Nachbestellungen aufbewahrt.
Wanneer in 1880 de moderne kant-en-klare daglichtpapieren op de markt komen, krijgt het albuminepapier, dat immers een halffabrikaat is, een stevige concurrent. Om toch concurrerend te blijven, wordt het albuminepapier verbeterd: het wordt voorzien van een dubbele laag albumine die ook nog eens wordt geglansd, waardoor contrast en detaillering beter worden. In deze periode worden de kartonnetjes dikker en de voorstellingen op de achterzijde worden nog drukker: medailles, wapens, ornamenten en allerlei teksten. Na 1895‑1900 wordt het beeld rustiger door invloeden van de art nouveau.
Ik denk dat we deze achterkant met een gerust hart in de categorie ‘drukkere voorstellingen’ kunnen plaatsen, dus direct vóór de art nouveau.
