04 oktober 2025

Photographie Belge, Verviers

Twee cartes de visite van de hand van Photographie Belge, Verviers, Crapaurue 57
Portretten van twee onbekende dames
We zien twee cartes de visite met portretten van vrouwen in driekwartfiguur, beide leunend op een witte stoel. De vrouw op foto 1 draagt een lange, hooggesloten jurk in stemmig zwart, gecombineerd met een subtiele, dunne ketting. De achtergrond is donker. De vrouw op foto 2 is gekleed in typische zomer­kleding: een lichte, wijde matrozen­blouse met sjaaltje en een donkere rok, eveneens met een dunne ketting. Hier vormt een geschilderd landschap met horizon de achtergrond. Opvallend is dat op beide foto’s dezelfde stoel lijkt te zijn gebruikt.

Onder beide foto’s staat links een wapenschildje en rechts de tekst Photographie Belge, Verviers, Crapaurue 57. Hoewel de tekst identiek is, verschillen vormgeving en lettertype.

Op de achterzijde zien we dezelfde gegevens, aangevuld met de regels “Spécialités d'agrandissements” en “Les clichés sont conservés”.
Twee achterkanten van CdV's met adresgegevens van Photographie Belge, Verviers, Crapaurue 57
De twee achterzijden vertonen een verwante typografische opbouw, maar verschillen in enkele grafische details. Zo is de drukinkt bij foto 1 donkerblauw en bij foto 2 donkerbruin. De omlijning rond de tekst heeft bij foto 1 rechte hoeken, terwijl die bij foto 2 afgerond zijn. Ook de decoratieve vierkantjes verschillen in vorm. Een vermelding van de lithograaf ontbreekt op beide exemplaren.

Volgens de site FOMU (Directory of Belgian Photographers) was Atelier Photographie Belge op dit adres actief tussen 1900 en 1907. Daarmee kunnen deze foto’s vrij nauwkeurig worden gedateerd. Volgens dezelfde bron was de man achter het atelier Henri Jassin.


“A most disagreeable and threatening sort of restlessness spoiled all my happiness”

Omslag van A Ray of Darkness, Margiad Evans (Welsh Women's Classics Book 31)
“I was very busy – there was much to be done for I like cleanliness indoors, and there was the garden; gradually a most disagreeable and threatening sort of restlessness spoiled all my happiness and took away my peace. It is hard to describe, but it was as though I couldn't stop hurrying. I lingered over nothing, neither work nor loveliness. As soon as I began a thing I longed for it to be over; and my smallest jobs I could see and count ahead of me in endless time. I hurried to get them done and when they were done I had no spirit in me to enjoy the time saved by the haste. Precious sights slipped past me: one short gaze at a lovely thing, the moon or the evening star over the fields, or a flower or the face of my really beloved old neighbour, and I would shoot away to something else. Thus concentration began to slip [...].”

Margiad EvansA Ray of Darkness
Margiad Evans