Erics maskhål

Flink wat jaren geleden vond ik op een afgelegen plek Zweden een tijdschrift uit 1958 (SLU‑bladet, nr. 13). Het was eigenlijk niets bijzonders: een blad over landbouw en aanverwante zaken. Inmiddels heb ik delen van dat tijdschrift gebruikt in collages, maar één stukje bleef me intrigeren: een gedicht.

Het gedicht heet Svårlöst, een woord dat lastig te vertalen is, maar dat ruwweg betekent dat iets moeilijk (svår) op te lossen is (löst).

Svårlöst, een gedicht van Eric Peterzon-Wallö 

Ur dunkla snår, nattetid, 

daggsdroppar blänka, 

återkasta stjärnors sken 

som tusen diamanter 

där spindelvävens mönster fångar 

ditt ögas sökande att finna väg och 

skydd 

under vindars tak 

för ensamhetens hunger, 

den du fordomsdag ej kände 

som barn intill din mor 

som sagan oss förtäljde 

om daggdropparna i skogens 

bryn... 

Vertaald:

Moeilijk op te lossen

Uit donkere struiken, in de nacht,

blinken dauwdruppels,

weerkaatsen ze het licht van sterren

als duizenden diamanten,

waar het patroon van het spinnenweb

jouw zoekende blik vangt om een pad te vinden en

beschutting

onder een dak van wind,
voor de honger naar eenzaamheid,
die je vroeger niet kende
als kind, dicht bij je moeder,
zoals het verhaal ons vertelde
over de dauwdruppels aan de rand
van het bos...

Een zoektocht naar Eric Peterzon-Wallö

In deze digitale tijden dacht ik dat er wellicht nog sporen van Eric Peterzon-Wallö te vinden zouden zijn, maar dat bleek lastig. Google leverde slechts één treffer op: een pagina van de Zweedse genealogische website Rötter - din källa för släktforskning driven av Sveriges Släktforskarförbund. In het Nederlands: Wortels - jouw bron voor genealogisch onderzoek, beheerd door de Zweedse Genealogische Vereniging. 

Op deze pagina vond ik een verwijzing naar een grafsteen voor Gerda Petersson (1891‑1956), waar later waarschijnlijk nog twee namen aan zijn toegevoegd, waaronder die van Eric Peterzon-Wallö (1928‑1981). Het graf bevindt zich op Brännkyrka kyrkogård, in de regio Stockholm. 

In eerste instantie lijkt het erop dat het hier misschien om moeder en zoon gaat. Maar in tweede instantie valt de afwijkende spelling Peterzon op, die zowel onder het gedicht als op de grafsteen staat.

De grafsteen

De grafsteen vermeldt drie namen: Gerda Petersson, Gösta Ragnhagen en Eric Peterzon-Wallö. De website biedt echter nog iets meer informatie over Eric: 

Eric Nils-Erik Gunnar Peterzon-Wallö
Geboren: 28 juli 1928
Overleden: 29 oktober 1981

Helaas bracht deze extra informatie me niet verder. Ook een zoektocht naar de derde naam op de steen, Gösta Ragnhagen (voluit Erik Gösta Bertil Ragnhagen), leverde slechts één treffer op een stamboomsite op. Voor toegang tot die site is een account nodig, dus dat laat ik voorlopig even rusten.

Tijd laat sporen achter

Mijn ervaring met dit soort schijnbare doodlopende wegen leert me dat ik de zoektocht soms gewoon even moet laten liggen. Misschien biedt de tijd nieuwe aanknopingspunten. En zo niet, dan is dat ook prima.

In elk geval is Erics dichtstuk via dit artikel aan de vergetelheid onttrokken, en misschien ging het daar uiteindelijk wel om.