or•na•ment
/crnam'ent/
het
vormvariant: ornement
1285 <Lat. ornamentum>
decoratieve versiering die door schilder- of beeldhouwkunst wordt aangebracht op gebouwen, voorwerpen enz., gekenmerkt door stilering, symmetrie en herhaling van het motief
geometrische, figurale, vlakke, lopende, plastische ornamenten
typografische ornamenten
arabesken en andere ornamenten
(Bron: Van Dale Groot woordenboek der Nederlandse taal)
