Wat verder blijkt, is dat je een beetje geluk moet hebben. Deze films lijken afkomstig uit één en dezelfde batch maar toch zijn de resultaten wisselend, ook als je verschillende keren precies dezelfde ontwikkelmethode gebruikt.
Tot slot de belangrijkste conclusie. Bij het gebruik van oudere films wordt vaak geadviseerd de ISO-instellingen van de camera aan te passen, één stop voor elke tien jaar dat de film verlopen is. Voor VP 127 (ASA/ISO 125) met een vervaldatum in 1975 zou dat betekenen dat je op ongeveer ISO 8 zou moeten schieten. Maar deze foto’s zijn allemaal gemaakt met oude camera’s waarop je geen enkele instelling kunt aanpassen (ze hebben zelfs geen instelling voor zonnig/bewolkt)*. Het is ook niet nodig extreem zonnige dagen te kiezen. In het begin heb ik dat wel gedaan, maar bij deze laatste rol zijn foto’s 1 en 2 bijvoorbeeld gemaakt toen de zon behoorlijk achter de wolken verstopt zat. Op foto 2 is goed te zien hoe bewolkt het eigenlijk was, maar ook dat mag de pret niet drukken. Voortaan ga ik dus gewoon aan de slag met de ISO zoals die op de verpakking vermeld staat. Misschien dat ik met nog oudere film nog wel de ISO zou aanpassen maar dan moet de film wel minimaal 50 jaar oud zijn.
* Alle camera's die voor deze test zijn gebruikt, waren erg goedkope en eenvoudige toestelletjes. De Brownie Holiday Camera (1953-1962) kostte rond de 5 dollar en volgens deze pagina kon je de Brownie Fiesta Camera (1962-1966) zelfs gratis krijgen als je vijftien Campbell Soup-etiketten instuurde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten