Klik op de foto voor een grotere versie.
31 juli 2008
Eibers
De ooievaars doen het goed de laatste jaren. Deze foto is genomen even buiten Velp. Mensen die de omgeving kennen, zullen de Duivense vuilverbranding op de achtergrond herkennen.
Klik op de foto voor een grotere versie.
Klik op de foto voor een grotere versie.
24 juli 2008
23 juli 2008
€ 1400 milieusubsidie
Op een van de nieuwe Toyota-modellen krijg je (hijgerig uitgesproken) € 1400 milieusubsidie. Wat ik me dan in mijn onschuld afvraag: op hoeveel milieusubsidie heb je dan eigenlijk recht als je besluit helemaal geen auto te kopen?
Oh wacht, ik denk dat ik het al weet.
Oh wacht, ik denk dat ik het al weet.
Die Agterhuis
Net een interessant Engelstalig blogartikel gelezen over de vertaling van Het Achterhuis van Anne Frank in het Afrikaans. De vertaler, prof. Lina Spies, heeft op 16 juni jl. in Kaapstad een lezing gegeven over haar werk: Die vertaling van die dagboek van Anne Frank. De lezing is hier integraal te vinden (Afrikaans). Misschien alleen interessant voor vertalers, misschien ook voor andere mensen.
NB: Professor Spies haalt in haar lezing ook nog even 'De Boom' aan:
Ook in die Afrikaanse media is die afgelope twee jaar aandag aan Anne Frank bestee. In Die Burger van 19 Maart 2007 het Maureen Joubert ’n mooi artikel geskryf met as opskrif “Anne Frank se boom van hoop”. Joubert verskuif egter onwillekeurig die klem weer te sterk na die dagboek as ’n dokument van hoop, want sy skryf onvermydelik binne die kader van die kultus. Toe die honderd-en-sewentigjarige kastaiingboom in die buurtuin waarop Anne in haar gedwonge afsondering van die buitewêreld kon uitkyk, onlangs weens swamsiekte en ouderdom moontlik uitgekap sou moes word, het dit ‘n soort globale histerie veroorsaak wat mens die “red-die-boom”-aksie kan noem. Deur allerlei maatreëls van boomchirurge bly die boom voorlopig staan.
Anne het maar enkele kere – ek meen drie maal – oor die kastaiingboom geskryf, bv. op 18 April 1944: “Ons het na ons milde wintertjie weer ’n pragtige lente. April is inderdaad verruklik, nie te warm en nie te koud nie, met so nou en dan ’n reënbuitjie. Ons kastaiingboom is al taamlik groen; hier en daar is daar al bloeisels soos klein waskersies aan.” En op 13 Mei 1944 skryf sy dat die vorige dag – haar vader se verjaarsdag en haar ouers se huweliksherdenking – “die son geskyn het soos wat dit in 1944 nog nie geskyn het nie” en vervolg: “Ons kastaiingboom staan van bo tot onder in volle bloei; hy is vol blare en veel mooier as verlede jaar.”
Natuurlik begryp ek die sentiment oor die boom, maar met dié voorbehoud dat die boom deel was van die natuur as sodanig wat Anne net vanagter vensterruite en meesal deur skrewe tussen gordyne kon waarneem. Die boom “staan” in eerste instansie in die dagboek van Anne Frank en nie in die buurtuin van die Agterhuis nie. Anne Frank se natuurbelewenis het vir haar ’n transendente sin gehad, omdat deur wat sy kon waarneem – en dit was veel meer as die kastaiingboom – sy haar verbonde gevoel het met God.
NB: Professor Spies haalt in haar lezing ook nog even 'De Boom' aan:
Ook in die Afrikaanse media is die afgelope twee jaar aandag aan Anne Frank bestee. In Die Burger van 19 Maart 2007 het Maureen Joubert ’n mooi artikel geskryf met as opskrif “Anne Frank se boom van hoop”. Joubert verskuif egter onwillekeurig die klem weer te sterk na die dagboek as ’n dokument van hoop, want sy skryf onvermydelik binne die kader van die kultus. Toe die honderd-en-sewentigjarige kastaiingboom in die buurtuin waarop Anne in haar gedwonge afsondering van die buitewêreld kon uitkyk, onlangs weens swamsiekte en ouderdom moontlik uitgekap sou moes word, het dit ‘n soort globale histerie veroorsaak wat mens die “red-die-boom”-aksie kan noem. Deur allerlei maatreëls van boomchirurge bly die boom voorlopig staan.
Anne het maar enkele kere – ek meen drie maal – oor die kastaiingboom geskryf, bv. op 18 April 1944: “Ons het na ons milde wintertjie weer ’n pragtige lente. April is inderdaad verruklik, nie te warm en nie te koud nie, met so nou en dan ’n reënbuitjie. Ons kastaiingboom is al taamlik groen; hier en daar is daar al bloeisels soos klein waskersies aan.” En op 13 Mei 1944 skryf sy dat die vorige dag – haar vader se verjaarsdag en haar ouers se huweliksherdenking – “die son geskyn het soos wat dit in 1944 nog nie geskyn het nie” en vervolg: “Ons kastaiingboom staan van bo tot onder in volle bloei; hy is vol blare en veel mooier as verlede jaar.”
Natuurlik begryp ek die sentiment oor die boom, maar met dié voorbehoud dat die boom deel was van die natuur as sodanig wat Anne net vanagter vensterruite en meesal deur skrewe tussen gordyne kon waarneem. Die boom “staan” in eerste instansie in die dagboek van Anne Frank en nie in die buurtuin van die Agterhuis nie. Anne Frank se natuurbelewenis het vir haar ’n transendente sin gehad, omdat deur wat sy kon waarneem – en dit was veel meer as die kastaiingboom – sy haar verbonde gevoel het met God.
21 juli 2008
"Natuur is mooi, maar je moet er wel wat bij drinken"
Uit een artikel in nrc.next van vandaag over de theatervoorstelling Zomergasten in het openluchttheater in het Amsterdamse Bos:
"Regisseur Frances Sanders zorgt voor een luchtige, vermakelijke stemming, met veel ruimte voor slapstick en verbale grappen ('Natuur is mooi, maar je moet er wel wat te drinken bij hebben')."
Een leuke verbale grap natuurlijk, maar vooral eentje met een enorme baard. De kreet wordt toegeschreven aan de dichter en schrijver Willem Kloos (1859 - 1938), een van de Tachtigers. Nou ja, Sanders kent haar klassieken, zullen we maar zeggen. Over de verslaggever van nrc.next heb ik zo mijn twijfels.
"Regisseur Frances Sanders zorgt voor een luchtige, vermakelijke stemming, met veel ruimte voor slapstick en verbale grappen ('Natuur is mooi, maar je moet er wel wat te drinken bij hebben')."
Een leuke verbale grap natuurlijk, maar vooral eentje met een enorme baard. De kreet wordt toegeschreven aan de dichter en schrijver Willem Kloos (1859 - 1938), een van de Tachtigers. Nou ja, Sanders kent haar klassieken, zullen we maar zeggen. Over de verslaggever van nrc.next heb ik zo mijn twijfels.
20 juli 2008
The Best Page In The Universe
is hier te vinden. Absoluut niet geschikt voor tere zieltjes. De schrijver heeft een hekel aan alles en iedereen – dus waarschijnlijk ook aan jou.
"This page is about me and why everything I like is great. If you disagree with anything you find on this page, you are wrong."
"This page is about me and why everything I like is great. If you disagree with anything you find on this page, you are wrong."
19 juli 2008
Landgoed Vilsteren
Nu ik toch bezig ben met fietsvakantiefoto's – da's het mooie van een weblog, de blogger kan zich ongebreideld uitleven en iedereen die altijd al een hekel had aan vakantiekiekjes van anderen kan direct afhaken – maar goed, nu ik toch bezig ben met vakantiefoto's, nog maar wat foto's van Landgoed Vilsteren, even buiten Ommen. Dit is de ultieme aanrader voor mensen die van zogenaamde natuurcampings houden. Er staat aan het begin van het terrein een bordje met de mededeling dat je maar gewoon ergens je tent moet neerzetten, de beheerder weet je wel te vinden om af te rekenen. Je staat echt middenin het bos.
En inderdaad, de beheerder weet je te vinden.
Het kampeerterrein is deel van een vrij toegankelijk landgoed dat veel groter is dan je aanvankelijk zou denken. Een typische vakantiefoto (ongeveer honderd meter van mijn tent genomen):
En nog maar een plaatje, met duidelijk idyllische kwaliteiten:
En inderdaad, de beheerder weet je te vinden.
Het kampeerterrein is deel van een vrij toegankelijk landgoed dat veel groter is dan je aanvankelijk zou denken. Een typische vakantiefoto (ongeveer honderd meter van mijn tent genomen):
En nog maar een plaatje, met duidelijk idyllische kwaliteiten:
Dwingeloo
Misschien wel de Russischste torenspits in Nederland.
Het verhaal achter de torenspits:
"Toen de St. Nicolaaskerk werd gebouwd, reed elke dag de juffer van Batinghe voorbij. Ze lachte de bouwheer toe, waardoor die zijn gedachten niet meer bij zijn werk kon houden. De berekeningen en tekeningen van de nieuwe toren kwamen niet gereed. De Drost van Drenthe sprak met de heer van de Havezathe Batinghe en deze met zijn dochter. Zij wilde niemand anders dan de bouwmeester. Haar vader begreep dat en zond haar weg. Maar voor ze ging, reed ze nog eenmaal rond en toen de maan tussen de bomen scheen te hangen, zag zij de nieuwe torenspits voor zich. De juffer zag de bouwmeester aan het werk, stapte van haar paard en vertelde wat ze gezien had en hoe mooi het leek. Daarna ging ze op reis. De bouwmeester had die avond zijn ontwerp klaar. De Drost keurde het goed, ook al leek het in het geheel niet op iets dat in Drenthe gebruikelijk was. Een jaar ging voorbij en de Sint Nicolaaskerk had zijn bekroning. Toen de juffer voor de wijding terugkwam, zegende de Drost de beide jonge mensen zonder wie er niet zulk een schoon bouwwerk verrezen zou zijn"
Het verhaal achter de torenspits:
"Toen de St. Nicolaaskerk werd gebouwd, reed elke dag de juffer van Batinghe voorbij. Ze lachte de bouwheer toe, waardoor die zijn gedachten niet meer bij zijn werk kon houden. De berekeningen en tekeningen van de nieuwe toren kwamen niet gereed. De Drost van Drenthe sprak met de heer van de Havezathe Batinghe en deze met zijn dochter. Zij wilde niemand anders dan de bouwmeester. Haar vader begreep dat en zond haar weg. Maar voor ze ging, reed ze nog eenmaal rond en toen de maan tussen de bomen scheen te hangen, zag zij de nieuwe torenspits voor zich. De juffer zag de bouwmeester aan het werk, stapte van haar paard en vertelde wat ze gezien had en hoe mooi het leek. Daarna ging ze op reis. De bouwmeester had die avond zijn ontwerp klaar. De Drost keurde het goed, ook al leek het in het geheel niet op iets dat in Drenthe gebruikelijk was. Een jaar ging voorbij en de Sint Nicolaaskerk had zijn bekroning. Toen de juffer voor de wijding terugkwam, zegende de Drost de beide jonge mensen zonder wie er niet zulk een schoon bouwwerk verrezen zou zijn"
Lekker weg in eigen land
Stel je voor, je gaat lekker op weg met je fiets, tentje achterop, om een tijdje op de bonnefooi door het land te crossen. Een van de eerste wilde dieren die je ziet is dit:
Het beestje was zo'n anderhalve meter lang. Ik heb even wat gezocht op het internet en zo te zien gaat het om een ringslang. Op zich zijn die ongevaarlijk lees ik, maar het is toch niet erg uitnodigend om ergens waar je zoiets ziet je tent op te zetten. Dit was in de buurt van Bathmen (Overijssel), gewoon ergens op een fietspad in een bos.
Het beestje was zo'n anderhalve meter lang. Ik heb even wat gezocht op het internet en zo te zien gaat het om een ringslang. Op zich zijn die ongevaarlijk lees ik, maar het is toch niet erg uitnodigend om ergens waar je zoiets ziet je tent op te zetten. Dit was in de buurt van Bathmen (Overijssel), gewoon ergens op een fietspad in een bos.
10 juli 2008
Icons in Transformation
Werk van de Russische schilderes Ludmila Pawlowska: hedendaagse kunst, geïnspireerd door traditionele iconen. Te bekijken in de Eusebiuskerk in Arnhem t/m 24 augustus 2008.
09 juli 2008
07 juli 2008
06 juli 2008
Loos alarm in Angerenstein
(Van uw razende reporter)
Grote drukte in Park Angerenstein in Arnhem vanmorgen. Een buurtbewoner had gisteravond een klein meisje bij een vijver zien spelen – wel onder toezicht trouwens – en vanmorgen zag hij een speelgoedbootje in het water liggen, en een natte schoen aan de waterkant. Hij heeft daarop de politie gebeld en vervolgens zijn de hulpdiensten met groot materieel uitgerukt. Duikers van de brandweer, traumahelicopter, noem maar op.
Gelukkig bleek het allemaal loos alarm. Wel indrukwekkend om van dichtbij te zien, zoiets.
Grote drukte in Park Angerenstein in Arnhem vanmorgen. Een buurtbewoner had gisteravond een klein meisje bij een vijver zien spelen – wel onder toezicht trouwens – en vanmorgen zag hij een speelgoedbootje in het water liggen, en een natte schoen aan de waterkant. Hij heeft daarop de politie gebeld en vervolgens zijn de hulpdiensten met groot materieel uitgerukt. Duikers van de brandweer, traumahelicopter, noem maar op.
Gelukkig bleek het allemaal loos alarm. Wel indrukwekkend om van dichtbij te zien, zoiets.
05 juli 2008
Heel speciaai
Het is natuurlijk beroepsmisvorming, maar ik kan het niet laten van zoiets een foto te maken:
02 juli 2008
DropCopy
DropCopy is een handige en vooral fraaie applicatie om bestanden van een iPhone of iPod touch naar een andere iPhone/iPod of een Mac te versturen (of om bestanden tussen Macs onderling uit te wisselen). Op de iPhone/iPod touch is de applicatie te installeren via de Installer. De Mac-versie is te downloaden van de site van 10base-t.
(Muziekje verstuurd van mijn iPod touch naar de iPhone van Annemarieke.)
Helaas voor de Windows- en Linux-gebruikers is DropCopy momenteel alleen verkrijgbaar voor de Mac:
Is there a Windows or Linux version of DropCopy?
Not yet, but if you are technically inclined you can make one yourself by simply creating an application that implements the DropCopy protocol, which is open. Contact us for more information if you want to give it a go!
(Muziekje verstuurd van mijn iPod touch naar de iPhone van Annemarieke.)
Helaas voor de Windows- en Linux-gebruikers is DropCopy momenteel alleen verkrijgbaar voor de Mac:
Is there a Windows or Linux version of DropCopy?
Not yet, but if you are technically inclined you can make one yourself by simply creating an application that implements the DropCopy protocol, which is open. Contact us for more information if you want to give it a go!
01 juli 2008
Lijnrecht
Een rechtsreeks citaat uit een blogartikel uit 2006:
Soms maak ik mezelf wijs dat ik redelijk soepel en lenig ben, maar als ik zo'n foto zie, moet ik de situatie gelijk herijken...
(Foto: Erwin Olaf, van de site van Introdans)
"Introdans geeft met het programma LIJNRECHT ruimte aan de vorm, geeft vorm aan de ruimte."
Première in Schouwburg Arnhem: 6 februari 2009
Soms maak ik mezelf wijs dat ik redelijk soepel en lenig ben, maar als ik zo'n foto zie, moet ik de situatie gelijk herijken...
(Foto: Erwin Olaf, van de site van Introdans)
"Introdans geeft met het programma LIJNRECHT ruimte aan de vorm, geeft vorm aan de ruimte."
Première in Schouwburg Arnhem: 6 februari 2009
Gezellig
Als de straat voor je terras lange tijd opengebroken is, wil je het toch een beetje gezellig maken. Deze foto is gemaakt bij Café Vrijdag, op de hoek van de Velperbuitensingel en de Spijkerstraat in Arnhem. Er zijn gewoon wat bloemen en planten in de zandhopen gezet. Een idee dat navolging verdient nu de halve stad op een bouwput begint te lijken.
(Foto gemaakt met een BlackBerry, dus de kwaliteit is niet geweldig.)
(Foto gemaakt met een BlackBerry, dus de kwaliteit is niet geweldig.)
Pushing hands in Apeldoorn, 21 juni 2008
Op midzomerdag 2008 heeft Ina Şabanoğlu voor de tweede keer een pushing hands-treffen in Apeldoorn georganiseerd. Wat foto's:
Een Engelstalig artikel in Wikipedia over wat pushing hands (ook wel gewoon 'push hands') eigenlijk is, is hier te vinden.
De website van Ina vind je hier: Tai Chi Apeldoorn Golden Flower. Binnenkort zijn hier mogelijk meer foto's van de samenkomst te bewonderen.
Een Engelstalig artikel in Wikipedia over wat pushing hands (ook wel gewoon 'push hands') eigenlijk is, is hier te vinden.
De website van Ina vind je hier: Tai Chi Apeldoorn Golden Flower. Binnenkort zijn hier mogelijk meer foto's van de samenkomst te bewonderen.
Abonneren op:
Posts (Atom)