31 oktober 2018
30 oktober 2018
27 oktober 2018
26 oktober 2018
Truus en Gonda Schoofs, Scheveningen, 1941
1941
Truus Schoofs
Gonda Schoofs
Foto aangetroffen bij een kringloopwinkel in Doetinchem, oktober 2018
Tegen beter weten in
25 oktober 2018
De stad, des ochtends
Wijnkooper B. Schermer & Zoon – ingekleurd
23 oktober 2018
Wijnkooper B. Schermer & Zoon
Op twee bordjes naast de jongen staat ‘Wijnkooper’ en ‘Brievenbus B. Schermer & Zoon’. Het grappige is dat dit bedrijf nog steeds bestaat, al is het onder een aangepaste naam. Op de site wijnbouquet.nl staat de volgende info:
Sinds 24 juli 1782 staat B. Schermer & Zoon officieel te boek als distillateur en likeurstoker, maar reeds in 1730 handelde Jan Bent (grootvader van Barend Schermer's echtgenote) op dezelfde plek in Hoorn, in 'gedistilleerde wateren'. Niet lang daarna is ook begonnen met de import van wijnen uit diverse landen.
De nostalgische behuizing op het Kleine Noord is sinds 1997 verruild voor een prachtig monumentaal pand net buiten het centrum op de Geldelozeweg 47.
Schermer is een der oudste en laatste onafhankelijke distilleerderijen van Nederland. Met eeuwenoude, traditionele recepturen wordt in de distillerderij op authentieke wijze geproduceerd, maar wel naar moderne maatstaven en volgens HACCP-normering.
Na 6 generaties Schermer, nam Paul Robert Blom samen met zijn vrouw Joke Blom-Wennink in 1982 het bedrijf over, waar Paul in 1965 in dienst was getreden.
Met de oorspronkelijke recepturen en de gevestigde naam, geniet Schermer regionaal en nationaal reeds grote bekendheid en faam.
Hiermee onderscheidt Schermer zich op de markt en combineert het traditionele assortiment met eigentijdse producten.
Helaas is Joke Blom op 20 juni 2009 overleden. Vanaf die tijd runt Paul samen met jongste dochter Esther Ophoff-Blom Schermer Wijnkopers & Distillateurs, die al vanaf 1998 bij de zaak werkt.
Vanaf 2011 zijn ook de oudste dochter Tanja en haar man Martin Philipse, die sinds 2007 werkzaam bij Schermer is het team permanent komen versterken.
Martin is vinoloog en samen hebben zij 22 jaar Philipse WIjnkopers in Brielle gerund.
Op 24 mei 2002 is Schermer Wijnkopers tijdens de festiviteiten van het 220-jarig jubileum door onze Majesteit Koningin Beatrix onderscheiden met het predikaat "bij Koninklijke Beschikking Hofleverancier". Een onderscheiding die de 'kroon' is op onze gedreven bedrijfsvoering, hetgeen een solide basis vormt voor de toekomst.
Geen idee natuurlijk of de jongen een ‘Schermer’ is. Het kán natuurlijk een buurjongen of wat ook zijn. Maar de foto is in elk geval de moeite van het plaatsen waard.
Kruispost: The Unknown Photo (Album) Project. Bekijk ook de ingekleurde versie.
Do you like me?
22 oktober 2018
De schoonheidsleer en de radio.
[...] hij is genoeg man van smaak om te vinden dat menschen, die geld genoeg hebben en zich met de radio vergenoegen, „blijk geven van smaakvergroving”, en hij vindt dus met mij dat dit radio-genoegen van een grover soort is; hij zegt [...] dat er verschil is tusschen het levende woord en het door de radio vermechaniekte en dat Puccini’s „Tosca” op de radio een „surrogaat” is van de gehoorde en geziene „Tosca”.
Maar kijk, daar gaat het nu juist om! Je kunt den menschen margarine geven in plaats van gezonde en frissche natuurboter, al vind je het jammer dat ze zich daarmee contenteeren moeten, maar kom je op de hoogste goederen der menschheid, dan is surrogaat iets jammerlijks. Als je den mensenchen in plaats van een wetenschappelijk en wijsgeerig gegronde levensleer een laf bijgeloofje geeft; als iemand, inplaats van een mooie zuivere liefde en de overgave-in-liefde te vinden zijn toevlucht moet nemen tot de betaalde liefkozingen van een prostitué.... laat Hoving maar invullen.
[...]
Ik vind de radio goed voor politieke en andere propaganda, voor alles waar het gaat om het begrip, om het verstand [...] maar ik zou wenschen dat alle kunstenaars in ons land, die hun roeping als zoodanig gevoelen, zich verbonden om hun kunst niet aan de radio over te leveren en haar op die wijze te prostitueren en te benadeelen terwille van eenig tijdelijk gewin.
Uit:
De schoonheidsleer en de radio.
Het Nieuwe Leven
Maandschrift onder redactie van Kees Meijer
15e jaarg. afl. 1 - Mei 1929
Maar kijk, daar gaat het nu juist om! Je kunt den menschen margarine geven in plaats van gezonde en frissche natuurboter, al vind je het jammer dat ze zich daarmee contenteeren moeten, maar kom je op de hoogste goederen der menschheid, dan is surrogaat iets jammerlijks. Als je den mensenchen in plaats van een wetenschappelijk en wijsgeerig gegronde levensleer een laf bijgeloofje geeft; als iemand, inplaats van een mooie zuivere liefde en de overgave-in-liefde te vinden zijn toevlucht moet nemen tot de betaalde liefkozingen van een prostitué.... laat Hoving maar invullen.
[...]
Ik vind de radio goed voor politieke en andere propaganda, voor alles waar het gaat om het begrip, om het verstand [...] maar ik zou wenschen dat alle kunstenaars in ons land, die hun roeping als zoodanig gevoelen, zich verbonden om hun kunst niet aan de radio over te leveren en haar op die wijze te prostitueren en te benadeelen terwille van eenig tijdelijk gewin.
Uit:
De schoonheidsleer en de radio.
Het Nieuwe Leven
Maandschrift onder redactie van Kees Meijer
15e jaarg. afl. 1 - Mei 1929
18 oktober 2018
Abonneren op:
Posts (Atom)